Blijmoedig reed ik woensdag weg van de camperplaats in Bulgnéville, sloeg linksaf en direct was daar een wegversperring. Een midden op de weg geparkeerde auto.
Zonder bestuurder.
Nu had ik in m'n ooghoek al gezien dat er bij het monument op het plein een herdenkingsdienst/begrafenis plaatsvond.
Het gehele brandweerkorps was daar in vol tenue aanwezig en gelukkig konden ze tegen de regen hun helm opzetten.
Ik wachtte netjes af tot de plechtigheid, inclusief volkslied, was afgelopen en de aanwezigen het plein hadden verlaten.
Toen sprak ik de moedigste man van het korps aan.
Hoe ik dat zag?
Hij had een hele rits medailles op zijn jasje, dus hij was al vaak behulpzaam geweest kennelijk.
Die moest ik hebben.
Hij volgde me naar de camper, gaf wat aanwijzingen om er tóch langs te kunnen, maar ik zag de camper al halverwege fijngeknepen worden tussen een muur en de geparkeerde auto.
En nét toen er een pijnlijke discussie dreigde te ontstaan tussen een ervaren brandweerman en een ervaren camperaar kwam de eigenaar van de auto met brandweerrode wangen aangelopen.
Bij een begrafenis hoort normaliter geen haast. Hij had dat kennelijk wel gehad vanmorgen...
De 2e etappe eindigde bij een wijnboer in Prissé waar ik maar meteen voor alle verjaardagen wijn heb ingeslagen. En waar ik naast een stel stond met een electronische waakhond. Ooit van gehoord?
Ik doe 't nog gewoon met een grote bak hondenvoer en een riem.
Er reist kennelijk een klein duiveltje met me mee.
Toen ik op een stroomloze camperplaats stond knipperde het acculampje weer.
Mijn schuld. Ik had de accu uitgeput door alles wat maar op 12 volt kon werken te gebruiken. Tja...
En was het woensdag de geparkeerde auto, vanmorgen kwam me een dikke vrachtwagen tegemoet op een weggetje dat aan weerszijden was voorzien van een diepe geul.
Uitwijken kon dus niet, dus daar gingen we: milimeter voor milimeter langs elkaar heen schuivend, gelijk 2 bejaarden die aan een rollatorrace meedoen. Het kon nét, dus m'n schadevrije jaren heb ik nog.
Inmiddels sta ik 800 km zuidelijker in Villefranche sur Saone en komt de zon steeds vaker tevoorschijn.
Bulgnéville
Bulgnéville
Bulgnéville
Reactie plaatsen
Reacties
Het was weer een mooi verhaal, genieten!
Wat een verhalen weer en die smalle weggetjes met 2 voertuigen heeft mij ook weleens spannende momenten opgeleverd. Villefrance, ooit eens een week gestaan, de camping is een door trekkamp. Overdag niemand en 's avonds vol, als je op de camping staat. Vandaar uit Lyon bezocht. Ik kreeg gisteren een telefoontje uit de Provence, ook daar was het maar 10 graden, ik hoop dat je het snel warm hebt. Wat die wijn betreft, wel bewaren voor al die verjaardagen.
groetjes Anne
Wat is u toch een stoer wief!
Wat een verhaal weer zeg. Het is weer genieten zo met je 2 wegjuffen die je langs allerlei smalle weggetjes loost. Maar zoals altijd komt het weer goed. geniet verder van je reis en de warmte komt je vanzelf tegemoet hoor.
lieve groet Jan en thea
Als je niets meemaakt wordt het saai. Toch komt het steeds goed. Nog veel plezier.