Zwerven

Gepubliceerd op 14 juli 2019 om 18:47

De Dolce Via

Wat is de Ardèche mooi! Ik kende dit gebied niet zo goed, maar de natuur is echt prachtig. Toch kwam de Ardèche in 2019 op een vreemde manier in het nieuws. In de zomer gold toen een alcoholverbod op de bivakplaatsen langs de rivier, omdat toeristen wegens dronkenschap regelmatig met elkaar op de vuist gingen. Er werd toen flink gecontroleerd begreep ik.Maar de schade viel mee:€38 euro boete.Dat is toch al gauw 2 flesjes Pernod. Vandaag echter was het allemaal pais en vree langs de Dolce Via, een leuke woordspeling voor een mooi fiets- en wandelpad langs de rivier L'Eyrieux met gezellige terrassen waar ik, omdat het verbod inmiddels is opgeheven een lekker biertje dronk. Het weer is nog steeds prachtig, dus morgen fiets ik naar Aubenas waar ik vrienden ga bezoeken.

Lees meer »

Ardèche

Hoewel redelijk onbekend, de Haute  Saone is prachtig. Ik bezocht een bijzonder fenomeen:In Saint-Loup-sur-Semouse ontspringt een bron in het midden van het bos. Deze bron vormt een bassin met een omtrek van 90 meter waar het water reflecteert en daardoor spectaculaire tropische kleuren laat zien. Variërend van turkooisblauw tot smaragdgroen. Echt prachtig. En dat op een plek waar je het helemaal niet zou verwachten. Ik werd wel lekgestoken door de vele muggen daar, dus daarna op een holletje naar de apotheek. Dat is een kwestie van geduld hebben hier in Frankrijk.De apotheker is ook aangewezen als vaccinatiepunt, dus na elke gevaccineerde neemt men een kwartier de tijd.En bij gebrek aan geopende cafés worden daar dan meteen even de laatste roddels doorgenomen. In Bouligney zag ik Napoleon waken over het dorpsplein. En misschien was het niet zo bedoeld, maar hij stak wel erg klein af tegen het statue waar hij op stond. De volgende dag vertrok ik weer, met 300 km lang regen.Pas bij Lyon begon het op te klaren.

Lees meer »

Eindpunt Nice

En toen reed ik gisteren Nice binnen. Het eindpunt van de tocht. Nice, ook weer zo'n prachtige, sfeervolle stad.Een beetje Italiaanse flair, maar verder zó typisch Frans. Met natuurlijk een markt, met de geur van olijven en lavendel.Daarnaast een restaurant met, ook in Nice nog een heerlijk en heel betaalbaar 'menu du jour' waarvandaan ik het gedoe op de markt goed kon observeren. Een prachtig park boven de stad met een mooi uitzicht over Nice. Straathoekartiesten, een azuurblauwe zee, sfeervolle straatjes. Het klinkt allemaal misschien een beetje lyrisch, maar Frankrijk heeft nou eenmaal mijn hart gestolen. Dus nu is de fietstocht alweer voorbij na in totaal 1606 km.Altijd weer jammer en dit keer ging het wel heel erg snel.

Lees meer »

Ventimiglia - Nice 50 km

Ook al was het een miniplekje, toch heb ik heerlijk geslapen.Natuurlijk kregen de Engelsman en ik het over de Brexit.Het is er daar in ambtelijke zin ook niet makkelijker op geworden.De papiermolen draait daar nog heftiger dan bij ons, dus voor hem was het er alleen maar lastiger op geworden. En niet alleen na de Brexit.

Lees meer »

Imperia - Ventimiglia 50 km

Wat zijn de avonden hier aan de kust toch altijd heerlijk zwoel.De hele avond lekker aan de boulevard gezeten en het onvermijdelijke flaneren bekeken. Vanmorgen van deze fijne camping, die vlak aan zee lag, vertrokken, waarna er na 5 km in San Lorenzo del Mare een prachtig fietspad van 20 km begon, helemaal langs zee. In 2015 is hier de Giro d'Italië gestart en daarom heeft de overheid er flink wat geld voor uitgetrokken om dit biljartlaken aan te leggen. Van een campingeigenaar onderweg had ik al vernomen dat heel Italië hoopt ooit eens onderdeel van deze klassieker te worden.Dan wordt er eindelijk eens wat aan de wegen gedaan.Want die zijn echt belabberd. Ik moet constant zigzaggen om de kuilen te ontwijken en m'n fietstassen hobbelen bijna van m'n fiets op een wat minder slechte weg. Dat ga ik niet missen van Italië. Wel de heerlijke koffie, de ijsjes, de pizza's, de gezellige taal waarbij ik steeds het gevoel heb dat, als ik achter alle Franse woorden een i, a of o zet, ik vloeiend Italiaans zou spreken. Voor ik het wist reed ik San Remo binnen dat voor m'n gevoel veel van z'n mondaine verleden is verloren.Het casino straalt nog enige allure uit, maar dan heb je 't wel gehad. In Ventimiglia hield het fietspad plotseling op en ging ik op zoek naar een camping.De eerste vroeg voor een plek van 2 x 1 in de volle zon een bedag van dertig euro. Ja daaag. Bij de camping ernaast dachten de receptionistes goed mee en regelden een plekje voor me bij een aardige Engelsman.Nu delen we dus gezellig samen één plek. Morgen zie ik wel weer verder want de plekken zijn schaars op dit moment.

Lees meer »

Caragna - Imperia 85 km

Vanmorgen was het nog fris toen ik m'n slaapplek in de bergen verliet. Maar dat veranderde snel. Na nog één klein klimmetje kon ik 20 km lang afdalen en met elke kilometer werd het een graadje warmer. En opeens was-ie daar! De Middellandse zee.

Lees meer »

Carisio - Cortazzone 92 km

Vóór 11 uur vanochtend had ik al 10% te pakken. En dan heb ik het niet over alcohol. De Povlakte is, de naam zegt het al, over het algemeen zo plat als Nederland, maar heeft soms toch venijnige puisten. Na het meer van Viverone echter, fietste ik het vruchtbare deel van deze streek in.Rijst, kiwi's, mais. Er wordt goed geboerd hier en de talrijke witte reigers die ik zag, genieten ervan mee, want alle kanaaltjes die door de rijstvelden lopen, bevatten veel vis. Daarna fietste ik door de Monferrato. Het gebied staat bekend om de mooie wijnen, waarvoor je al gauw 30 euro voor een flesje betaalt. Ik had echter alleen behoefte aan water, 34 graden en alle dorpen lagen steeds weer op een heuvel, dus het was de ganse dag klimmen. Na de lunch zocht ik een slaapplek en kreeg in Cortazzone een heel huisje voor mezelf, met balkon, dus dat wordt lekker mijmeren vanavond!

Lees meer »

Noem het retraite.
De fietstochten maken m'n hoofd leeg, geven ruimte aan nieuwe ideeën en inzichten, aan veranderende denkpatronen.
En het fijne aan alleen reizen is: je hebt altijd gelijk.
Heerlijk is dat, niemand die je tegenspreekt.
Bijvoorbeeld op momenten dat je denkt de weg te weten zonder in het routeboekje of op de kaart te kijken.
Tot je jezelf tegenkomt en blijkt dat je 10 km hebt omgereden op dat gravelpad dat nergens toe leidde.
Eigenwijs en dom. Dat zijn de steekwoorden die hier op slaan.
En heb ik er gedurende al m'n reizen van geleerd? Nee dus.
Wat heeft het dan wel opgeleverd: Leuke ontmoetingen soms.
Helpende handen die bereidwillig waren fiets en bagage een aantal stoeptreden op of af te tillen.
Een prachtig verscholen dorp dat ik anders nooit gevonden had.
Een souvenir dat me dierbaar is geworden.
En dan gaat het oude gezegde ook weer op: het is niet het doel, het is de weg.
Zwerven is mooi en levert de verrassendste dingen op.
Maar niet als het regent, en je erachter komt dat je die lekkere afdaling nogmaals moet nemen, maar dan omhoog.
Toch geniet ik. Dat bleek vandaag weer: Sterksel - Schin op Geul 83 km.
Het is begonnen!

Nog 1500 te gaan...

Sponsors

Krachtvoer

Maasvallei

Valkenburg

De route


Reactie plaatsen

Reacties

Netty Maas
5 jaar geleden

De eerste dag zit erop. Prima start. Wij wensen je weer veel fietsplezier en hopen dat je weer veel zal genieten. Wij volgen je.

J.A.W. Mol
5 jaar geleden

Betty, heel veel fietsplezier en we zullen je blijven volgen en hopen op heel veel mooie foto's en verhalen. Succes!!!!!

Reemi Wentzel
5 jaar geleden

Oh Borretje... wat ben je heerlijk blij met je vol bepakte fiets!!!! lots of love and be safe!!!!

Rinus de Jong
5 jaar geleden

We wensen je een reis vol belevenissen. En volop genieten. Neem de tijd!! Groetjes uit Oss

Dineke Schipper
5 jaar geleden

Zet hem op! Door ouderdom en geheugenverlies, Henk bijna 85, blijven wij thuis en amuseren ons best. Goede reis!

Dick en Sue Ridder
5 jaar geleden

Tja dat krachtvoer van jou ziet er wel lekker uit zeg! Nogmaals goede reis en we gaan je routekaart uitprinten!
Liefs!