Code wit

Het Franse KNMI kreeg vandaag helemaal gelijk.

De dag begon redelijk zonnig, dus ik had nog m’n twijfels, maar toen ik om 11 uur in de trein stapte, werd de wereld even wit.

Dus ik had er vrede mee, en zo’n trein- en busreis hoort ook bij het avontuur.

Eenmaal in les Contamines werd het toch nog zonnig en verkende ik het traject van morgen alvast een beetje.
Ik trainde in de Limburgse heuvels, maar dat zijn verkeersdrempels vergeleken met wat ik hier aantref.

Ik heb 't niet onderschat en liep vaker in de bergen, maar pfoe, wat is dan lopen met die rugzak zwaar.
Het schijnt te wennen, dus ik verzachtte vandaag maar even de pijn met koffie en gebak.

Een andere pijn, die van het Franse voetbal, werd vanmorgen gedeeld door een chauffeur die z’n vrachtwagen pontificaal voor de bar had gestationeerd. Hij moest z’n hart even luchten bij de vaste klanten die troost zochten bij hun pastis.
En ook al veroorzaakte hij een file in het dorp en had de bus daardoor vertraging, het kan allemaal hier. Heerlijk land!

Het weer wordt morgen iets beter, dus dan gaat de tocht echt van start.