Weer verder Italië in.
Dit keer maar weer eens via binnenwegen, waarbij m'n schokbrekers kreunden en steunden, begeleid door het regelmatige gezang van de ruitenwissers.
Het blijft dus onbestendig, maar op de camperplaats in Montagnana genoot ik daardoor van het badderen van de merels.
Dezelfde merels die me om half vijf wakker zongen met een geluid waar Duncan niet tegenop kan.
De camper had een poetsbeurt nodig na de pekel op de pas en ik hield even een dagje rust in dit gezellige dorpje, dat één van de oudste Middeleeuwse stadsmuren bezit.
Ze zijn daar ook behoorlijk trots op de lokale lekkernijen, die worden verkocht in een hoorntje dat is gevuld met kaas en vleeswaren.
Maar ik hield 't bij een ijshoorntje want het is inmiddels zonnig en warm geworden.
En bij zonnig weer hoort water, dus op naar Venetië morgen!
Middeleeuwse stadsmuur Montagnana
Lokale specialiteit
Reactie plaatsen
Reacties
Wat schrijf je toch leuk Betty! Hoop dat je wat er zon krijgt
Houdt moed, je weet na regen komt zonneschijn. En heerlijk zo'n schone camper.